11 april. Regenachtig, zacht, winderig weer. Meterdikke linde geknot door mij als een ooievaar bovenop de knoet te nestelen. Kniebeschermers in werkbroek kwamen goed van pas. Sommige takken zo dik als boompjes. Klus nam twee uur. R. hakselde machinaal een deel van de dunne takken tot zaagsel voor perken en perkjes. De sfeer was goed, ik in mijn element (zagen! klauteren!) en niet meer zo moe als de dag tevoren.
Dit is geen knotwilg, maar een knotlinde
De kleine hakselmachine haperde nogal of stokte door oververhitting. Toen hij wel erg abrupt stopte, bleek R. per ongeluk samen met een takje het snoer te hebben doorgeknipt…
‘Buurman & Buurman’ moment, we moesten lachen, van schrik bij hem geen sprake. Over buurmannen gesproken, Engelsman met huis verderop kwam langs voor een praatje dat uitliep tot een uur. Aardige man die modelvliegtuigbouw- en vliegen als fervente hobby heeft. Ik genoot van zijn Engelse humor. R. noemt hem en zijn vrouw ook wel
George and Mildred, maar dat mag ik niet hardop zeggen.
De vrouw van de modelvliegtuigpiloot
’s Avonds nog meer Engelsen en humor in de kroeg. Na het heerlijke middagmaal (bruine bonen, spek, soep) viel ik rozig in m’n bed voor de siësta. Na de supermarkt (flesje
Eau de vie, Guinness, chips, chocola) in
Bénévent-L’Abbaye was het alsof ik een Engelse dorpspub belandde. Direct leuk contact met vrolijke ‘hittepetit’ (Hollands, niet Frans uitgesproken, s.v.p.) Sharon (60) wier man een brouwerij heeft (ca. 6 bieren) met de naam ‘Brasserie 23’, naar het departementsgetal van de Creuse. Aan de toog stond een Engelse stamgast en alcoholkenner opgesteld, met wie het gezellig kletsen was. Aan andere kant van de toog licht beschonken Franse dorpelingen, waaronder rentenier/racist m
onsieur X die zijn voormalige hotel aan de overkant vd straat heeft volgestouwd met elpees, singeltjes, jukeboxen en PacMan-spelletjes…
De man van de barkeepster brouwt het prima Bières23 bier in Fursac
Terug wilde R. nog even langs de Engelse kroeg in Marsac. Aan de toog stond dezelfde alcoholkenner die ons blijkbaar was voorgegaan op deze route. Verder dooie boel: zoon achter de tap, aan social media verslingerde moeder op de sofa met laptop op schoot. Een half uur voelde ik mij het jongetje dat met ouder op visite zich noodgedwongen moet vermaken met een boekje in een hoekje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten