B.L.O.G. : Blijft Laserena Ons Goedgezind?

Oh. Als ik "reeds" om kwart voor tien vanochtend achter "mijn" scherm in Hostal Jofré kruip, overvalt mij lichte schrik omdat Blogspot-dot-com heeft zich opeens een nieuwe look aangemeten. Een interface... Op een reis waar ik niet zozeer leer geen verwachtingen te hebben, maar dat de meeste verwachtingen volgens de Wet van Chili anders, dan wel héél anders, uitpakken, blijkt ook het werkveld van mijn Knordier geen vast baken. Ik vermoed dat lezer you er niets van zal zien - dit verhaal speelt zich achter de schermen af. Maar als you maar weet dat ik mijn vertrouwde werkveld mis en aan de nieuwe look zal moeten wennen! Grootgrondbezitter Blogspot heeft boer Knordier een nieuwe akker toegewezen. Te klagen valt er niet, want Knor hoeft niets aan pacht te betalen: de service is gratis! Hij knort slechts wat in zichzelf... Een verblijf van twee maanden in een land, hoe mooi en speciaal ook, is natuurlijk niet elke dag leuk. Dat vergeet ik soms, hoewel minder vaak. Al voel ik mij wel eens aan Don Quichot verwant, ik ben hem niet. Ik beleef niet zoals hij elke dag - elk van de ik sla een slag 133 hoofdstukken - een avontuur. En toch zijn er de kleine avontuurtjes: het televisietoestelletje dat vanochtend opeens aansprong, mijn duistere kamertje in een vreemd licht zettend... M´n GSM die even later begint te ´trillen´ waarop ik wat onverstaanbaar gebrabbel hoor... Parttime reisgenoot Bill doet vandaag weer een excursión, naar de Elqui vallei waar ik een paar weken terug was. Hij trekt méér zijn eigen plan dan ik hoopte (niet: verwachtte), dus doe ik dat ook. Vandaag heb ik mij voorgenomen veel te bloggen, afgewisseld met een wandelingetje. Het is grijs weer, wat wennen is na vele weken met veelal dagen van onafgebroken felle zon van ´s ochtends negen tot ´s avonds zeven uur. Het zal voor sommigen onder you wat moeilijk voor te stellen zijn, maar in het gebied waar ik vandaan kom schijnt de zon jaarlijks 300 à 325 dagen onafgebroken. Vandaar bijvoorbeeld de grootste dichtheid van sterrenobservatoria ter wereld. Met heel veel Europees, Japans, Amerikaans geld... Zo is Atacamawoestijn één grote voyeur op de kosmos geworden. Weinig echt nieuws onder de zon... reeds de ouwe Maya´s, Tolteken, Inca´s en Litancay´s waren gefascineerd door de "oneindige" vergezichten die you hier door de klinkklare atmosfeer gegund zijn.