DIEREN

VRAAGPRIJS: Eén van onderstaande foto`s is niet van een dier en één dier is niet van vlees en bloed, maar hout. Het laatste geval wil ik wel verklappen, al was het maar om de zoektocht die er aan voorafging. De reisgids meldt dat in het badplaatsje Caldera een hommage aan zekere Fransman met een onafscheidelijk wollen mutsje staat. De man hield zich meer onder of op het water dan aan land, eh, op. De verwarring begon met het woord ´standbeeld´ waardoor ik op zoek ging naar een beeltenis van deze man. Navraag in het dorp bracht mij bij de architect van het plaatselijke treinstation uit de 19e. eeuw, bij een staatsman en bij een (levende) beambte die ferm ontkende dat bedoelde Fransman hier is vereeuwigd en een omstandig verhaal over een oorlog begon... Later op de dag werd duidelijk dat ik naar een delphin moest zoeken, niet een persoon. Terugkerend van een fietstocht met een gehuurde tweewieler - model Amerikaanse boodschappenfiets en ga ik niet uitleggen - over wat een van de mooiste stranden van Chili heet te zijn, Bahia Inglesa, vonden Bill en ik eindelijk de hommage aan de Fransoos. De bedoeling is nu via een paar omwegen zijn naam te noemen, zo you die niet al raadt. Ik schreef al eerder, onder de titel ´FISH WITH BILL´, over een stokoud kerkje waar God ooit een enorme pot witte verf over gooide. Maar ik kreeg op weg erheen vanuit het lelijke Calama te maken met taxichauffeurs die mij een poot uit te draaien (de colectivo terug bleek later 2000 pesos te kosten), maar het lukte mij bij een fijne opportunist af te dingen van 40 via 15. tot 17.000 pesos - € 28,- voor een privérit van 28 km... De man zei half tegen zichzelf er een leuk toeristisch ritje van te maken, wat behalve een hoop geklets over voetbal de vingerwijziging richting een hondenbegraafplaats inhield! Ik zag in de gauwigheid een dun wit kruis nauwelijks afgetekend tegen de helle witgele woestijn. Inderdaad, in de middle of nowhere, 10 km. vóór Chiu-Chiu langs de weg. Afijn, een paar uur later bewonder ik genoemd spierwit kerkje uit 1540, vier jaar na de inval van conquistador Valdivia en consorten. Mijn slome high noon stemming slaat snel om als ik contact kom met vier kinderen die mij vragen bestormen als ze doorhebben dat ik buitenlander ben. Ik sta dan net in het no flash deel bij een kapel waar ik Franciscus van Assisi vermoed, afgaand op de schattige hondenknuffels die aan de voeten van het beeld - of moet ik ´pop´ zeggen? - staan. "Nee, het is San Rocce", vertelt de erg vriendelijke guarda mij (Assisi staat verderop in de kerk). Dagelijks neemt zij haar plek in op een stenen bank met mooie lamadekens erop tegenover de ingang en informeert wie maar wil. Een vrije geest, merk ik al snel, in tegenstelling tot de wat fanatieke (bij)gelovige Peruaan die als de kinderen weg zijn het woord tot mij richt. Zijn verhaal dat UFO´s bestaan, wil ik als agnost nog wel voor lief nemen, maar dan begint hij een verhaal over een onderaardse verbinding tussen de nabij, perfect ronde, lagune Inca Coya en de Stille Oceaan, 150 km westwaarts... Sterker nog, de Fransoos-met-het-wollen-mutsje ontdekte behalve deze verbinding ook een onbekend dier/wezen in de lagune, een soort Monster van Loch Ness, een onderwater-UFO, ofwel een Unidentified Floating Object.

Voor ik nu echt die naam van die ´muts´ ga noemen, een ander relaas dat de guarda van de kerk mij meegaf, die ook duidelijk onderscheid maakte tussen mythe en waargebeurd. Eerst het laatste: een paar jaar geleden verdronk een pas in de regio wonende jonge vrouw die ik een zaakje in ezelverhuur had in de lagune Inka Kolli. Haar kleding werd teruggevonden, haar lichaam niet. Men hield het op suicide. Mythe 1 is eeuwenoud en verhaalt van een meisje dat, verliefd op, bezwangerd maar verlaten door een Inca, zich mét baby in de lagune wierp. Niet nadat haar talloze tranen uberhaupt een lagune hadden doen ontstaan... Mythe 2, om wat vrolijker te eindingen, is die van genoemde dierenbeschermer San Rocce. Werkzaam in een leprozenkolonie raakte hij zelf besmet, maar wat genas hem? Een hond die hem likte! Oh, vergeet ik bijna de naam: Jacques Cousteau.