Wie zijn zelfgeschreven boek onder de directe aandacht van vrienden, kennissen en bekenden schrijft, mag uiteenlopende reacties verwachten. Hieronder een, met dank én respect aan de lezers, anonieme bloemlezing:

* blz. 9 : "De druiper moet een "zakker" zijn. Anders is het toch iets voor dokter Smiers op de Groenburgwal"

* "Stewardesse is fout. Het is 'stewardess'."

* "Leuk formaat - doet aan een landkaart of kaartenmap denken!"

* "Die foto van de auteur op blz. 61 is veel geschikter voor op de achterflap"

* "Jeetje, ben je al 56 jaar!" [vermelding op de achterflap; die gaat er in de tweede druk dus uit]

* "Ik heb hier het boek staan waar die film (La Patagonia Rebelde, 1974) op gebaseerd. Wist je dat Menem, ooit president van Argentinië, als figurant in die film speelde...?" [boekhandelaar Fort van Sjakoo]

* "Chili mag dan Europees aandoen, de gemiddelde Chileen ziet er toch nog 'authentieker' (Indiaanser) uit dan de gemiddelde Argentijn"

* "Jammer dat je geen kaartje hebt geplaatst met de route van je reis door het land" [en zo is het maar net].

De eerste promotieronde van een in eigen beheer uitgegeven boek is relatief makkelijk. Vrienden, kennissen, familie hoeven of willen meestal niet lang na te denken alvorens tot aankoop over te gaan. Daarbij ben ik gelukkig in een flink aantal verenigingen actief: koorzangers, badmintonners, hardlopers, bomenzagers en leesclubbers... hier liggen aantrekkelijke afzetmarkten.

Maar nu de rest van Nederland. Zouden in dit ons groengeelzwartwitte kikkerlandje woonachtige Chilenen interesse hebben? De ouderen onder hen niet, lijkt het na een overigens leuke ontmoeting met een Chileens-Nederlands echtpaar dat actief is als schatbewaarder van authentieke Chileense folklore. De eerste generatie Chileense politieke vluchtelingen lijkt liever verhalen van weemoed over het 'goeie ouwe Chili' van vóór Pinochet te willen lezen, dan de nogal kritische verhalen van een Mokumse kaaskop over het Chili anno nu.

Maar er zijn nog andere Chilenen - ik moet alleen geduld hebben. De twee die kennis S. via haar werk kent, zijn deze week ziek. Het is trouwens december en veel mensen hebben het nog drukker dan ze het toch al hebben... 

De distributie
1. Bestellingen uitdelen, c.q. verzenden aan vrienden en kennissen
2. In consignatie Men spreekt over consignatie wanneer een leverancier/distributeur een overeenkomst aangaat met een kleinhandelaar waarin hij goederen levert die pas moeten worden betaald wanneer de handelaar deze ook daadwerkelijk verkoopt. De geleverde goederen blijven tot bij de verkoop aan de consument eigendom van de leverancier/distributeur.  N.B. Ik ben hier dus de 'kleinhandelaar' !
Mijn eerste doelwit is de Linnaeus Boekhandel op de Middenweg waar verkoper Jan mij even met de mond vol tanden doet staan als hij naar de hoogte van 'uw inkoopprijs' informeert. Na enig gestamel en vragen begrijp ik dat onze onderhandelingsruimte reikt van € 8,- tot aan € 10,-. "Nou, zullen we dan maar € 9,- doen...", rondt Jan af. Uitgaande van een winkelprijs van € 15,- zal ik dus na aftrek van de productiekosten en € 6,- voor de boekhandel dan € 2,- winst maken per boekje. Ik laat er vier achter die tot mijn blijdschap een opvallend plekje bij de kassa zullen krijgen, leunend tegen een enorme atlas en wat exemplaren van Simon Winder's vrolijke reis door het Habsburgse rijk, Danubia.

wordtvervolgdwordtvervolgd!